در حال بارگیری...
ظاهر قرآن و عترت مثل بقیه ظواهر اعتبار دارد و حجت است؛ ظاهر قرآن مثل کتاب‌ها، و ظاهر عترت مثل سایر انسان‌ها؛ ولی در باطن با چیزهای دیگر بسیار تفاوت دارند. قرآن می‌فرماید: «قُلْ إِنَّمَآ أَنَا بَشَرٌ مِّثْلُکمْ یُوحَی إِلَیّ؛ بگو: همانا من بشری مثل شما هستم، با این تفاوت که به من وحی می‌شود».١ و نیز می‌فرماید: «وَ إِنَّهُ في أُمِّ الْكِتابِ لَدَيْنا لَعَلِيٌّ حَكيمٌ؛ قطعاً قرآن نزد ما در ام‌الکتاب (لوح محفوظ) دارای علوّ مرتبه و استوار است».٢ و پیامبر اکرم صلّی‌اللّه‌علیه‌وآله‌وسلم به انگشت، کره ماه را دو نیم کرد.٣
در محضر آقای ملا خلیل قزوینی رحمه‌اللّه عده‌ای از متمدنین سطحی‌نگر و ظاهرگرا راجع به قضیه حضرت داوود علیه‌السلام که خداوند در قرآن می‌فرماید: «وَ أَلَنَّا لَهُ الْحَدِیدَ؛ آهن را برای او نرم نمودیم»۴ گفتند: منظور از این آیه که می‌فرماید آهن در دست حضرت داوود علیه‌السلام نرم بود، آن است که به حضرت داوود علیه‌السلام نحوه ساختن کوره آهنگری را یاد دادیم تا آهن را در کوره آتش بگذارد تا ملایم و انعطاف‌پذیر باشد، و از زمان او کوره آتش اختراع شد.
مرحوم قزوینی فرمود: او که پیغمبر خدا بود؛ و شما بعید می‌دانید که آهن در دست او نرم و به اختیار او باشد. اینکه چیزی نیست؛ از بنده هم که پیغمبر نیستم این کار ساخته است!
سپس یک مجمعه یا سینی از مس را که در برابرش بود، با دو انگشت مثل قیچی از وسط دو نیم کرد و فرمود: این‌گونه خداوند متعال آهن را در دست حضرت داوود علیه‌السلام نرم و ملایم نموده بود!
