یکی از نشانه‌های اتحاد اهل‌بیت با قرآن

اهل‌بیت علیهم‌السلام هم عدیل [و همتای] قرآن، بلکه با قرآن متحدند. یکی از علائم اتحادشان با قرآن این است که قاعدتاً کلماتشان به قرآن شبیه است. منتهی تحدی و اعجازی که در قرآن است، در کلمات آنان نیست. کلمات آنها دُونَ کلامِ الْخالِقِ وَ فَوْقَ کلامِ الْمَخْلُوقِ (پایین‌تر از کلام آفریدگار و بالاتر از سخن مخلوق) است. مانند نهج‌البلاغه؛ به‌خصوص بعضی از خطبه‌های آنکه واقعاً شبیه به قرآن است. همچنین صحیفه سجادیه و ادعیه‌ای که یقیناً از اهل‌بیت علیهم‌السلام صادر شده است که گویی خود قرآن هستند؛ همچنین خطبه‌های مأثور از اهل‌بیت علیهم‌السلام.