در حال بارگیری...
ناصربالله، خلیفه عباسی، از خلفای شیعه بنی‌العباس است. درب صفه سامرا که تا به حال باقی است، توسط او ساخته شده است و در داخل صفه، اسامی دوازده امام علیهم‌السلام بر تخته سخت تراشیده شده است.
آورده اند: سه شاهزاده به نام‌های ابوبکر، عثمان و علی در زمان او بودند. پس از فوت پدر، ابوبکر و عثمان اموال پدر را غصب کرده و به علی ندادند، او برای ناصربالله به‌صورت شعر نوشت که:
مَوْلای! إِن أَبابَکرٍ وَ صاحِبَهُ عُثْمانَ، قَدْ غَصَبا بِالسیفِ حَق عَلِی
وَ هُوَ الذِی کانَ قَدْ وَلاهُ والِدُه عَلَیهِما وَ اسْتَقامَ الاْءَمْرُ حینَ وَلی
فَخالَفاهُ وَ حَلا عَقْدَ بَیعَتِهِ وَ الاْءَمْرَ بَینَهُما، وَ النص فیهِ جَلی
فَانْظُرْ إِلی حَظ هذا الإسْمِ کیفَ لَقی مِنَ الأواخِرِ ما لاقی مِنَ الأوَل
(آقای من! ابوبکر و دوستش عثمان، با شمشیر، حقّ علی را غصب نمودند، درحالی‌که پدر علی او را بر آن دو سرپرست قرار داده بود، و زمانی که او سرپرستی را به عهده گرفت، این مطلب ثابت بود، ولی آن دو با او مخالفت کرده و بیعت را شکستند و دستور پدر را نادیده گرفتند، درحالی‌که نصّ روشن بر این مطلب دلالت می‌کرد. نصیب این اسم (علی) را نگاه کن که چگونه آنچه را که از پیشینیان دید، از پسینیان می‌بیند.)
و ناصربالله در جواب او نوشت:
وافی کتابُک یا ابْنَ یوسُفٍ مُعْلِنا بِالْوُد یخْبِرُ أَن أَصْلَک طاهِر
غَصَبُوا عَلِیاً حَقهُ إِذْ لَمْ یکنْ بَعْدَ الرسُولِ لَهُ بِطیبَةَ ناصِر
فَابْشِرْ فَإِن غَدا عَلَیهِ حِسابَهُمْ وَ اصْبِرْ، فَناصِرُک الإمامُ الناصِرُ۱
( ای پسر یوسف، نامه تو به دست من رسید، درحالی‌که آشکارا بیانگر مودت و محبت تو [به علی علیه‌السلام] و بیان می‌کرد که اصل تو پاک است. آری، حقّ علی علیه‌السلام را بعد از پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم غصب کردند و در مدینه هیچ‌کس او را یاری نکرد. بشارت باد تو را که فردا (قیامت)، علی علیه‌السلام به حساب آنان می‌رسد و شکیبایی پیشه کن که امام ناصربالله یاور تو است.)
