در حال بارگیری...
حضرت آیت‌الله بهجت قدس‌سره:
به‌حسب ظاهر، می‌شود انسان بگوید عیدی [داریم] که در عیدیت بالاتر از همه اعیاد [اسلامی] باشد [و آن عید غدیر است].
چطور می‌شود بالاتر از همه اعیاد [باشد]
با آنکه آن [اعیاد دیگر] عید اسلامی هستند، [اما] این، عید تشیع است؛ عید وصایت است، #عید_ولایت است!
چطور این بالاتر شد؟!
به اعتبار همان که [می‌گویند:] «چون که صد آمد، نود هم پیش ماست»؛ به اعتبار اینکه کسی که قائل به ولایت است، قائل به اسلام [نیز] هست و لا عکس. کسی که این روز را عید بداند، آن سه تا (فطر، قربان و جمعه) را هم عید می‌داند، و لا عکس.(و برعکس آن چنین نیست)
«ما نُودیَ اَحَدٌ بِشَیءٍ مِثلَما نودیَ بِالوِلايَةِ؛ آن‌چنان که به ولایت فراخوان داده شده، به چیزی فراخوان داده نشده است»١، به اعتبار اینکه همه چیز در این یک کلمه هست.
اگر ولایت باشد، دیگر [آن موارد مقدم] و جلوتر، [یعنی] اصل توحید، اصل نبوت و تصدیق رسالت [هم خواهد بود.] تمام محرمات [و تکالیف شریعت]، اعظم و فالاعظم، اهم فالاهم [از مهم‌ترین تا جزئی‌ترین احکام] همه این‌ها در آن هست. از این جهت است که چون که صد آید نود هم پیش ما است.
