در حال بارگیری...
حضرت آیت‌الله بهجت قدس‌سره:
روز عید غدیر، شاید اینجور باشد که سه روز را عید قرار داده‌اند. شاید در همانجا -در غدیر خم- هم سه روز توقف کرده بودند. این را دیگر به طور یقین یادم نیست.
بالاخره یک [واقعه] عجیب غریبی [بود]، که خدا می‌داند؛ «وَ لَمْ أَرَ مِثْلَ ذَاكَ الْيَوْمِ يَوْماً / وَ لَمْ أَرَ مِثْلَهُ حَقّاً أُضِيعَا»١ (روزی را به بزرگی آن روز ندیدم، [همانطور که] حق ضایع شده‌ای را به بزرگی آن حق ندیدم).
[مسأله‌ای] آنقدر مهم باشد [که درباره آن گفته شود] «اللَّهُمَّ وَالِ مَنْ وَالاهُ وَ عَادِ مَنْ عَادَاهُ وَ انْصُرْ مَنْ نَصَرَهُ وَ اخْذُلْ مَنْ خَذَلَه»٢ (خدایا پذیرای ولایت او را دوست بدار و دشمن او را دشمن بدار، یاری‌گر او را یاری کن و واگذارنده او را خوار کن)، این احتمالات دیگر چیست؟ الی ما شاء الله طرق از خود عامه (اهل‌سنت) برای حدیث غدیر هست، الی ماشاء الله.
لکن «وَمَنْ لَمْ يَجْعَلِ اللَّهُ لَهُ نُورًا فَمَا لَهُ مِنْ نُورٍ»٣ (و هر که را خدا نور [علم و معرفت و ایمان] نبخشید هرگز [جان] روشنی نخواهد یافت).
