روشنترین مصداق افراط در قوه غضبیه، خشم است که از بدترین و خطرناک ترین صفات رذیله است.
کسی که خشمگین شد، خواسته یا ناخواسته مرتکب دشنام، بدگویی، دروغ و تهمت، شماتت، افشای اسرار مردم و گناهانی دیگر خواهد شد که هریک از آنها برای فرو انداختن فرد از درجه انسانیت و اسلامیت بس است.
امام صادق علیهالسلام می فرماید:«الغَضبُ مِفتاحُ كُلِّ شَرٍّ؛ خشم کلید هر بدی است».