امام صادق علیه‌السلام:  هرکه خالصانه «لا اله الا الله» گويد، به بهشت خواهد رفت؛ و اخلاص آن [قول لا اله الا الله] به اين است که اين جمله، او را از آنچه خداوند حرام کرده است، بازدارد. (وسائل الشيعة، ج١۵، ص٢۵۶) ...

بلکه مادامى که مرتبۀ اخلاص، کسى را نباشد، خلاص از شرّ شیطان نشود. چون آن لعین، قسم به عزت رب‌العالمین یاد کرده که همۀ بندگان را گمراه سازد؛ مگر اهل اخلاص را. چنان‌که حکایت از زبان آن پلید در قرآن مجید شده که: «قَالَ فَبِعِزَّتِکَ لَأُغْوِینَّهُمْ أَجْمَعینَ إِلَّا عِبادَکَ مِنْهُمُ الْمُخْلَصینَ». (...

و بالجمله، صفت اخلاص، سَر همۀ اخلاق فاضله، و بالاترین جمیع مَلِکات (صفات) حسنه است. قبول عمل به آن منوط، و صحت عبادت به آن موقوف است. و عملى که از اخلاص خالى باشد، در نزد پروردگار اعتبار ندارد؛ و در نزد «مستوفیان» (گیرندگان اعمال) روز جزا، به چیزى برندارند. قلبِ روی‌اندوده نستانند در بازار حشر   /  ...

بدان که اخلاص، مقامى است رفیع، از مقامات مقرّبین؛ و منزلى است منیع (بلندمرتبه)، از منازل راه دین. بلکه کبریت احمر و اکسیر (کیمیای) اعظم است. هرکه توفیق وصول به آن را یافت، به مرتبۀ عُظمى فائز گردید؛ و هرکه مؤیّد (تأیید شده) بر تحصیل آن گردید، به موهبت کبرى رسید. چگونه چنین نباشد، و حال آنکه آن، سبب ...

...

...

راه خلاص از گرفتاری‌ها منحصر است به دعا کردن در خلوات برای فرج ولی‌عصر عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف. نه دعای همیشگی و لقلقه زبان و صِرف گفتن «عَجلْ فَرَجَهُ؛ در فرج او تعجیل فرما»،١ بلکه دعای با خلوص و صدق نیت و همراه با توبه....

با اینکه خداوند سبحان می‌فرماید: «سَنُريهِمْ آياتِنا فِي الْآفاقِ وَ في‏ أَنْفُسِهِ؛ به زودی نشانه‌های روشن خود را در نواحی [آسمان و زمین] و در وجود خود آنان به ایشان ارائه خواهیم داد».١ همچنین می‌فرماید: «قُلِ انْظُرُوا ما ذا فِي السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ؛ بگو: بنگرید که در آسمان‌ها و زمین چه چیز اس...

علمایی را در حرم و مشاهد مشرفه نجف و کربلا و... دیدیم که با چه توسلات و تضرعات و حالات خوش عجیب و غریبی اقبال و گریه داشتند، گویا نمی‌دانستند که در عالَم، ریا هم وجود دارد، گویا خبری از ریاکاری و خودنمایی نداشتند و نمی‌دانستند که آیا کسی در اطراف آنها هست و آنها را می‌بیند، یا خیر. در محضر بهجت، ج۱،...

استاد ما (شیخ محمدحسین غروی اصفهانی) می‌فرمود: ما گاهی آقای میرزا محمدتقی شیرازی رحمه‌اللّه را امتحان طلبگی می‌کردیم؛ به‌این‌صورت‌که یک هفته در نماز، حتی در اذان و اقامه، ایشان حاضر می‌شدیم، در درسش شرکت می‌کردیم، در درس حرف می‌زدیم، اشکال می‌کردیم، در کوچه و بازار به ایشان تعظیم و احترام می‌کردیم، ...