حضرت آیتالله بهجت قدسسره:
چه ذکر فضائل اهلبیت علیهمالسلام باشد و چه ذکر مصائب آنها باشد؛ همۀ اینها اداکردن اجر رسالت است؛ تثبیتکردن مردم بر [معارف] «قرآن» است.
رحمت واسعه، ص280
...
پیامبر اکرم صلیاللهعلیهوآله فرمود: ای علی! آیا شما را نسبت به کسی که از نظر اخلاق به من شبیهتر است، آگاه نسازم؟
گفتند: آری ای رسول خدا!
فرمود: آن کسی که خلقش از همه نیکوتر و بردباریاش از همه بیشتر و نسبت به خویشاوندانش از همه نیکوکارتر و انصافش درباره خود از همه سختتر باشد.
وسائلالشیعه، ج15، ...
آخرین جمعه بود؛ ۲۵اردیبهشت١٣٨٨. با بدنی رنجور و نحیف، در مجلس روضه نشسته بود. نودوسه سال از عمر مرجع تقلید شیعیان میگذشت؛ ولی هنوز خود را محتاج همین بارگاه میدانست. حدود پنجاه سال بود که هر جمعه، مجلس روضه برپا میکرد؛ البته این مجلس غیر از مجالسی بود که در محرم و صفر برگزار میکرد. سالهای آغازی...
حضرت آیتالله بهجت قدسسره:
انسان هر راهی را بدون تقید و پایبندی به قرآن و سنت برود، روزبهروز تنزّل میکند و تاریخ، از جمله قضایای سقیفه و پیامدهای آن مانند واقعه طَف (کربلا)، هر روز تکرار میشود؛ زیرا هر روز حقی غصب و یا احقاق میشود، و همیشه حق و باطل مثل حسین و یزید وجود دارد، و کار مردم هم یا ...
«تسلیم امام حسین علیهالسلام در برابر امر خدا، آنگاه که بهسوی شهادت فراخوانده شد و جان عزیز خود را بذل کرد، از امور خارقالعاده است؛ زیرا آن حضرت بهواسطه اطلاع دادن جد و پدربزرگوارشعلیهماالسلام، بهتفصیل، از امور هولناکی که پیش آمد، آگاه بود.
بنابراین هر اندازه خداوند جلجلاله به آن حضرت عطا ک...
حضرت آیتالله بهجت قدسسره:
با تأکیدی که بر دعوت به توجه و تمسک به عترت نمودهاند،
معلوم میشود در مشاهدۀ قرآن و عترت جاذبیتی است که اگر لیاقت داشته باشیم، به زیارت میرویم.
معلوم نیست که پولدار پروانۀ این شمع میشود یا بیپول؛ بلکه این در اثر جذب و انجذاب محبت است.
تشکیلات لازم نیست و برای آنها ب...
حضرت آیتالله بهجت قدسسره:
اگر ما پیرو علما بودیم، چنین بلاها به سر ما نمیآمد، یا اگر میآمد مثل جناب میثم[١]، بودیم که هر چه بلا به سرش میآمد ایمانش قویتر میگردید، بدون اینکه دست از ولایت بردارد. او حاضر نشد که حتی زنده بماند و برای این جهت هم تقیه نکرد!
پی نوشت:
١. یکی از یاران خاص حضرت امی...
حضرت آیتالله بهجت قدسسره:
از امتیازات امیرالمؤمنین علیهالسلام و اعجاز و فضیلت او این است که اگر از کتب خاصه(شیعیان)، ولو یک کتاب نبود، کتب عامه(اهلسنت) برای اثبات خلافت و حقانیت او کافی بود. یعنی احادیثی که هیچکدام از راویانش علی و حسن و حسین علیهمالسلام نیستند.
در محضر بهجت، ج۳، ص۱۴۷
...