ج. اگر اين شخص براى به دست آوردن آمپول يا دوا، به ضرر سنگينى دچار مى‌شود، روزه بر او واجب نيست و اگر به حدّ ضرر سنگين نيست، به دست آوردن دارو بر او واجب است و قدرت بر سبب (دارو)، قدرت بر مسبّب (روزه) است.