١٨١۴. کسى براى نماز خود اذان و اقامه گفته است، در اوّل نماز برايش شک بين يک و دو پيش مىآيد و بعد از تفکر، نماز را قطع مىکند. آيا مىتواند به اذان و اقامهى گفته شده اکتفا کند يا فاصله ايجاد شده، به صحت اذان ضرر مىرساند؟
ج. همان اذان و اقامه کافى است.
