«١٢٠٩» اگر در صف‌های جماعت جا باشد، مکروه است انسان تنها بایستد. راه دادن افرادی که از کمال عقل برخوردار نیستند، مثل طفل، دیوانه و ابله در صف اول و به‌خصوص نزدیک امام و یا در جایی که گمان می‌رود موجب فساد نماز دیگران شود، مکروه است.
«١٢١٠» مکروه است مأموم ذکرهای نماز را طوری بگوید که امام بشنود.
«١٢١١» در صورتی که جماعت برپا شد و «قَدْقامَتِ الصَّلاة» گفته شود، خواندن نافله برای مأموم مکروه است و بنابر اقرب این کراهت قبل از «قَدْقامَتِ الصَّلاة» نیز هست، در صورتی که بداند به اول جماعت نمی‌رسد.
«١٢١٢» اقتدای مسافر به غیر مسافر و همچنین برعکس مکروه است و کراهت در این موارد به‌معنای کم شدن ثواب جماعت است.
