۶٢٩٧. در جشن عروسى، چند کودک پس از صرف شيرينى به مشکلات گوارشى مبتلا مى‌گردند. آنان را به بيمارستان مى‌برند، ولى همه‌ى آن‌ها مگر يک نفر به طور سرپايى معالجه مى‌گردند. سوابق امر هم گويا است که اين کودکان مراجعه ديگرى به پزشک يا بيمارستان نداشته‌اند. يکى از اين کودکان در بيمارستان فوت مى‌شود. پزشک قانونى پس از انجام آزمايش سمّ‌شناسى و آسيب شناسى اعلام مى‌کند: «علت مرگ به شرح زير اعلام مى‌گردد: عفونت ريوى و ورم ريه و خون‌ريزى منقوط در ريه مى‌باشد و در امعا و احشاى ارسالى، سمّى در حدّ تشخيص يافت نشده است.» با توجه به وضع ساير کودکان بايد گفت که اگر نامبرده بيمارى زمينه‌اى نداشت، عوارض گوارشى و مسموميّت غذايى ادّعايى، نمى‌توانست تأثيرى در پيش‌آمد مرگ داشته باشد، ولى در مورد اين کودک، به علّت وجود زمينه مساعد از نقص مصونيّت مى‌توان گفت تأثير ناچيزى داشته است. اين ميزان تأثير در حد ١٠% تخمين زده مى‌شود.» در اين مورد خاص و با توجه به نظريّه پزشک قانونى و هيأت پزشکى، آيا مى‌توانيم مسؤوليتى متوجه شيرينى فروش کنيم؟ اگر پاسخ مثبت است، در چه حد؟
ج. در فرض سؤال، به جهت عدم ثبوت استناد، ضمانى بر شيرينى فروش نيست و احتياط به مصالحه مطلوب است.
