۶٢٩۵. مبناى فقهى و اصولى بند سوم ماده ۵٩ قانون مجازات اسلامى[3] چه مىباشد؟ اين ماده مقرّر مىدارد: «حوادث ناشى از عمليّات ورزشى، مشروط بر اينکه سبب آن حوادث نقض مقرّرات مربوط به آن ورزش نباشد و اين مقرّرات هم با موازين شرعى مخالفت نداشته باشد» و حوادث ورزشى را به عنوان يکى از عوامل موجّهه جرم شناخته است، يعنى تحت آن شرايط يک فعل از حالت جرم بودن خارج مىشود، مانند اينکه در ورزش فوتبال يک بازىکن با توپ ضربهاى مىزند که به صورت بازىکن ديگر اصابت مىنمايد و به جراحت يا شکستگى منتهى مىگردد؛ ولى قوانين و موازين آن ورزش رعايت شده است. آيا در فرض فوق، ديه تعلّق مىگيرد؟
ج. در مفروض سؤال ديه دارد.
[3]. بند سوم ماده 59 قانون مجازات اسلامى: «حوادث ناشى از عمليات ورزشى مشروط براينکه سبب آن حوادث نقض مقرّرات مربوطه به آن ورزش نباشد و اين مقرّرات هم با موازين شرعى مخالفت نداشته باشد.»