٢٩٧۴. افراد ييلاق نشين، در سابق مسافت بين ده ييلاق را با اسب و شتر مى‌آمدند و در بين راه چندين روز بلکه گاهى يک ماه در يک جا مى‌ماندند و در نتيجه، روزه‌شان را مى‌گرفتند؛ ولى اکنون همين مسافت را در مدت خيلى کم با ماشين طى نموده و چندين ساعته به مقصد خود مى‌رسند. آيا تکليف آنان در بين راه، تمام است يا شکسته؟
