ج. اگر به صورت گاز رقيق مى‌باشد، باطل‌کننده نيست و در غير اين صورت باطل‌کننده است.

ج. مثل سيگار کشيدن است که اگر ترک آن عسر دارد، مثل فردى است که ترک خوردن براى او مشقّت دارد و نمى‌تواند روزه بگيرد. ولى اگر قبل از ماه رمضان مى‌تواند اعتيادش را ترک کند يا عادتش را به شب تغيير دهد، احتياطا بايد اين کار را انجام دهد.

ج. روزه‌اش صحيح است، گرچه اگر ضرر مرض‌آور داشته است، تکليفا مصرف آن جايز نبوده است.

 ج. بايد صبر کند تا قدرت بر آن پيدا کند و اگر اصلاً قدرت حاصل نشد، بايد وصيّت کند که بعد از موتش به جا آورند.

ج. اندوسکوپى روزه را باطل مى‌کند، مانند فرو دادن شن و سنگ که باطل کننده است، هر چند جنبه‌ى غذا بودن را هم ندارد.

ج. تا به حد خوف مريضى نرسد، بايد روزه بگيريد.

ج. اگر اين شخص براى به دست آوردن آمپول يا دوا، به ضرر سنگينى دچار مى‌شود، روزه بر او واجب نيست و اگر به حدّ ضرر سنگين نيست، به دست آوردن دارو بر او واجب است و قدرت بر سبب (دارو)، قدرت بر مسبّب (روزه) است.

ج. اگر در همان سال مرده است، قضا و کفاره ندارد.

ج. فرقى نمى‌کند.

ج. مى‌تواند پس از رمضان اوّل ـ رجاءً ـ کفّاره‌اش را بدهد، هر چند اگر در بين سال خوب شد، بايد روزه‌ها را قضا کند.