ج. بعد از خشک کردن، دوباره همان محل را مسح کند يا در موضع ديگر از همان عضو به قدر واجب مسح نمايد.

ج. بايد از آب ريش و ابروها دست را مرطوب کرده و مسح نمايد. (توضيح بيشتر در مسايل ٢۵٧ الى ٢۵٩ رساله بيان شده است.)

ج. جاى مسح بايد خشک باشد و اگر به قدرى تر باشد که رطوبت دست به آن اثر نکند، مسح باطل است. و مراد از مستهلک بودن آن است که ترى آن به قدرى کم باشد که رطوبتى که بعد از مسح در آن ديده مى‌شود، بگويند فقط از ترى کف دست است.

ج. اگر با مقدار باقى از کف همان دست مى‌توانيد، پس با همان کف دست مسح کنيد. هم چنين مى‌توانيد با کف دست ديگر سه موضع مسح را مسح نماييد.

ج. بله، کفايت مى‌کند.

ج. از نوک انگشتان پا تا برآمدگى روى پا و احتياط مستحب تا مفصل پا است.

ج. اگر او وسواسى نيست، وظيفه‌ى او اعاده‌ى مسح بعد از خشک کردن محل يا در موضع ديگر از همان عضو است.

ج. صحيح است با مراعات خشک بودن محل، البته اگر مى‌خواهد دوباره بکشد.

ج. اولى (يعنى مسح کردن هر دو هم زمان) جايز و دومى (يعنى ابتدا مسح پاى چپ و بعد پاى راست) خلاف احتياط واجب است

ج. نجس شدن دست از مبطلات وضو نيست، مگر اين که از جهت مسح مشکل ايجاد شود. پس اگر يک دست نجس شده است با دست ديگر، مسح‌ها را انجام دهد و اگر هر دو دست نجس شده و به قدر واجب مسح، در کف دست رطوبت پاک دارد، مسح را با همان قسمت پاک انجام مى‌دهد و وضو صحيح است و بعد موضع نجس را تطهيرمى کند و در غير اين صورت بعد از تطهير دوباره وضو بگيرد.