ج. اشکالى ندارد.

ج. با آن رطوبت نبايد مسح پاها را انجام داد.

ج. اگر به حدّ وسواس نرسد اشکالى ندارد. (به مسأله‌ى ٢۶٢ رساله رجوع شود.)

ج. اشکال ندارد.

ج. در حالت اختيار نمى‌توان با آب غير وضوى کف دست مسح کشيد، و بنابر احتياط واجب بايد از بالا به پايين مسح کرد.

ج. اگر از درآوردن چکمه در تمام وقت نماز قانونا ممنوع است، براى وضو بايد آن را بيرون آورده و معلوم نيست اين منع، عقلايى باشد و واجب الاطاعة نيست. بله اگر در معرض خطر باشد و بر خود بيم‌ناک باشد، از باب ضرورت، بر کفش مسح کند.

ج. خير

ج. لازم است منقطع نشود، ولى پهناى آن به هر اندازه باشد کافى است. (مسأله‌ى ٢۵٣ رساله)

ج. بعد از خشک کردن، دوباره همان محل را مسح کند يا در موضع ديگر از همان عضو به قدر واجب مسح نمايد.

ج. بايد از آب ريش و ابروها دست را مرطوب کرده و مسح نمايد. (توضيح بيشتر در مسايل ٢۵٧ الى ٢۵٩ رساله بيان شده است.)