٣٢. اگر کسى در گفتار و يا عمل منکر خدا و پيامبر و يا يکى از ضروريات دين شود؛ امّا قلبا به آن معتقد باشد، چه حکمى دارد؟
ج. اعتقاد قلبى فقط کافى نيست؛ مگر در موارد اکراه با عدم تمکن از توريه با التفات و توجه و بدون عسر و فشار، جهت اطلاع بيشتر به مسألهى ١١٠ رساله رجوع شود.
