ج. شايد خون موجود بعدا دوباره آمده که در همان حالى که مى‌بيند آن را تطهير مى‌کند و عبادات قبلى صحيح و آن وسايل هم پاک است.

ج. تطهير لازم است.

ج. اگر پنبه با خون نجس شده و الکل به دست سرايت کرده، دست نجس مى‌شود على‌الاظهر، و اگر پنبه با خون نجس نشود و فقط الکل به دست سرايت کند، دست نجس مى‌شود على الاحوط.

ج. آن‌ها کافر و نجس هستند.

ج. فقط با عذره‌ى انسان بدون اختلاط و به نحو عادت کردن به خوردن آن است و گوسفندى که گوشت آن از خوردن شير خوک روييده باشد بنابر احوط ملحق به نجاست‌خوار است.

ج. اگر خون جهنده ندارد، پاک است.

ج. اگر يقين دارد که بعد از زوال عين نجاست هم، آب بر جاى نجس جارى بوده، پاک است.

ج. چون حکم تعفير (خاک مالى) مختصّ به ظرف است.

ج. از حيث طهارت و نجاست اشکالى ندارد، و هم چنين اگر خاک در شيره مستهلک شود ـ که نوعا هم اين چنين است ـ ، خوردن آن هم بى‌اشکال است.

ج. نجاست کفّار ذاتى است و با رعايت بهداشت و نظافت ظاهرى متفاوت است.