[نفاق و دورویی] و مراد از آن در این مقام، دورویی و دو زبانی است؛ به‌این‌طریق که در حضور کسی، او را مدح و ستایش کنی، و اظهار دوستی و نیک‌خواهی نمایی؛ و در غیاب او، برخلاف آن باشی، و مذمّت او کنی و در صدد اذیت او باشی. یا آنکه میان دو نفر که با یکدیگر دشمن‌اند، آمد و شد نمایی و با هریک در دشمنی دیگری،...

بلکه مادامى که مرتبۀ اخلاص، کسى را نباشد، خلاص از شرّ شیطان نشود. چون آن لعین، قسم به عزت رب‌العالمین یاد کرده که همۀ بندگان را گمراه سازد؛ مگر اهل اخلاص را. چنان‌که حکایت از زبان آن پلید در قرآن مجید شده که: «قَالَ فَبِعِزَّتِکَ لَأُغْوِینَّهُمْ أَجْمَعینَ إِلَّا عِبادَکَ مِنْهُمُ الْمُخْلَصینَ». (...

و بالجمله، صفت اخلاص، سَر همۀ اخلاق فاضله، و بالاترین جمیع مَلِکات (صفات) حسنه است. قبول عمل به آن منوط، و صحت عبادت به آن موقوف است. و عملى که از اخلاص خالى باشد، در نزد پروردگار اعتبار ندارد؛ و در نزد «مستوفیان» (گیرندگان اعمال) روز جزا، به چیزى برندارند. قلبِ روی‌اندوده نستانند در بازار حشر   /  ...

بدان که اخلاص، مقامى است رفیع، از مقامات مقرّبین؛ و منزلى است منیع (بلندمرتبه)، از منازل راه دین. بلکه کبریت احمر و اکسیر (کیمیای) اعظم است. هرکه توفیق وصول به آن را یافت، به مرتبۀ عُظمى فائز گردید؛ و هرکه مؤیّد (تأیید شده) بر تحصیل آن گردید، به موهبت کبرى رسید. چگونه چنین نباشد، و حال آنکه آن، سبب ...

...

...

...

...

جمعه ٢٢ تیرماه ١٣٩٧ ...

 و اما علاج عملى ریا، آن است که خود را عادت دهد به پنهان‌داشتن عبادات … همچنان که معاصى خود را از مردم پنهان میدارد … ...