ج. خير، شرط نيست.

ج. اجير بايد يا مجتهد باشد يا مسايل نماز را از روى تقليد صحيح، بداند.

ج. بايد هنگام نماز، در نيّت خود ميّت را معيّن نمايد؛ ولى لازم نيست اسم او را بداند، پس اگر نيّت کند که از طرف کسى نماز مى‌خوانم که براى او اجير شده‌ام، کافى است.

ج. نماز جايز است و روزه جايز نيست.

ج. اگر ذکرى از نماز آيات نشده، لازم نيست نماز آيات بخواند.

 ج. خير، مرد نيز مى‌تواند به جا آورد و در بلندخواندن و آهسته خواندن نماز، هر يک بايد به وظيفه خود عمل کنند.

ج. نمازهاى جهريه را بايد بلند بخواند (به مسأله‌ى ١٢۵۶ رساله رجوع شود.)

ج. خير، خودش ـ به هر طور ممکن ـ بايد نماز خودش را بخواند.

ج. اگر در اجاره شرط نشده باشد که خودش انجام دهد، مى‌شود؛ ولى بايد به قيمت کمتر از اجرت قرار داده شده نباشد؛ مگر اين که خودش بعض عمل را به‌جا آورده باشد.

ج. اگر با اجير شرط نکنند که نماز را با چه مقدار مستحبات به جا آورد، مى‌تواند بدون مستحبات، نماز را بخواند.