ج. بايد آن روز را روزه نگيرد، بلکه قضاى آن را به جا آورد.

ج. ظاهرا عمره‌اش فاسد است. و احتياط اين است که عدول به حج افراد نموده و حج خود را در سال بعد اعاده نمايد.

ج. فرقى ندارد بستگى به پاکى و ايام عادت دارد پس‌کسى که ٣ روزه يا ۵ روزه پاک مى‌شود، روز فرد غسل مى‌کند وکسى که ۴ روزه يا ۶ روزه پاک مى‌شود روز زوج غسل مى‌کند.

ج. اگر خون خارج نشود، حکم حيض را ندارد و نزديکى اشکال ندارد.

ج. تمامى خون و پاکى وسط، حيض است.

ج. تقديم طواف چه طواف حج باشد چه طواف نساء ـ على المشهور الاظهر ـ و نماز و سعى بر وقوفين در حج تمتع جايز نيست؛ مگر براى پيرمردان يا زنى که بيم حيض شدن دارد، که اين دو مى‌توانند طواف حج ونمازش را قبل از وقوفين به جا آورند و احوط نيز در صورت امکان، اعاده آن‌هاست در ايام تشريق يا بعد از آن تا آخر ماه ذى الحجة، و اگر ممکن نشد، استنابه نمايد على الاحوط واگر مى‌داند که اعاده آن تا آخر ماه ممکن نمى‌شود، پس احوط، جمع بين تقديم و استنابه است.

ج. بدل از وضو تيمم نمايد.

ج. بلى مسموع است، اگرچه مظنون باشد که خبرش دروغ است. پس اگر بگويد حائضم، نزديکى با او حرام است و اگر بگويد پاکم نزديکى با او حلال است. و هر گاه خبر دهد که در يک ماه، سه حيض ديده، جميع احکام حيض نسبت به هر زمانى که مى‌گويد زمان حيض است، جارى است، واگر احتمال ضعيف برود که راست مى‌گويد، احوط است.

ج. اگر بين نماز، حائض شود، حتى اگر حرفى از تشهد مانده باشد نماز باطل است، بلکه هم چنين است پيش از تمام نمودن سلام واجب؛ و اگر در نماز باشد وگمان نمايد که حائض شده، دست خود را داخل کند و به موضعى که خون بيرون مى‌آيد بمالد، پس اگر خون بيرون آمده باشد، از حالت نماز بيرون رود وگرنه نماز را تمام نمايد، لکن ظاهر اين است که اگر چنين نکند ونماز را تمام کند عيبى ندارد و اگر بعد از نماز، حائض شدن، ظاهر نشود يا معلوم نشود پيش‌تر بودن حيض بر تمام بودن نماز، نماز او صحيح است.

ج. لازم است براى طواف ونماز نايب بگيرد وپس از طواف نايب، شخصا سعى کند.