ج. شخصى که اصلاً ناخن ندارد و مى‌خواهد ناخن مصنوعى بکارد، آن ناخن جزو بدن او نمى‌شود، چون رشد و نموّ ندارد و از اوّل اين کاشتن جايز نيست، چون اضطرار ندارد.

ج. در وضو و غسل اشکال پيدا مى‌شود و در داخل وقت نماز، ضايع نمودن امر واجب محسوب مى‌شود و قبل از وقت نماز هم خلاف احتياط است؛ ولى اگر اين کار را کرد و هنگام وضو يا غسل امکان بيرون آوردنِ آن نبود، بايد در مسح و غسل عمل به جبيره کند.

ج. اگر زير ناخن چرک باشد، وضو اشکال ندارد، ولى اگر ناخن را بگيرند بايد براى وضو چرک آن را برطرف کنند و نيز اگر ناخن بيشتر از حد معمول بلند باشد، بايد چرک زير مقدارى را که از معمول بلندتر است برطرف نمايند.

ج. در فرض مذکور وضو صحيح است.

ج. اگر موالات و شرايط وضو مثل شستن از بالا به پايين رعايت شود، اشکالى ندارد.

ج. اگر چربى آن به حدّى است که عرفا آب به پوست مى‌رسد مانع نيست.

ج. بايد وضو و غسل جبيره به جا آورد و احتياطا تيمم هم بنمايد.

ج. اگر چربى به گونه‌اى است که عرفا آب به پوست مى‌رسد، مانع نيست.

ج. بايد احراز کند که آب به پوست مى‌رسد و اگر شک زياد ناشى از وسوسه است اعتنا نکند. (توضيح بيشتر در مسأله‌ى ٢٩٧ و ٣٧۵ رساله آمده است.)

ج. در صورت داشتن جِرم، مانع محسوب مى‌شود؛ ولى اگر فقط رنگ باشد (مثل رنگ حنا) مانع نيست.

ج. جايز نيست.