ج. بله، کفايت مى‌کند.

ج. از نوک انگشتان پا تا برآمدگى روى پا و احتياط مستحب تا مفصل پا است.

ج. اگر او وسواسى نيست، وظيفه‌ى او اعاده‌ى مسح بعد از خشک کردن محل يا در موضع ديگر از همان عضو است.

ج. صحيح است با مراعات خشک بودن محل، البته اگر مى‌خواهد دوباره بکشد.

ج. اولى (يعنى مسح کردن هر دو هم زمان) جايز و دومى (يعنى ابتدا مسح پاى چپ و بعد پاى راست) خلاف احتياط واجب است

ج. نجس شدن دست از مبطلات وضو نيست، مگر اين که از جهت مسح مشکل ايجاد شود. پس اگر يک دست نجس شده است با دست ديگر، مسح‌ها را انجام دهد و اگر هر دو دست نجس شده و به قدر واجب مسح، در کف دست رطوبت پاک دارد، مسح را با همان قسمت پاک انجام مى‌دهد و وضو صحيح است و بعد موضع نجس را تطهيرمى کند و در غير اين صورت بعد از تطهير دوباره وضو بگيرد.

ج. اگر موى جلوى سر به اندازه‌اى بلند است که اگر شانه کند به صورتش مى‌ريزد يا به جاهاى ديگر سر مى‌رسد، بايد بيخ موها را مسح کند يا فرق سر را باز کرده، پوست سر را مسح نمايد. (به مسأله‌ى ٢۵١ رساله رجوع شود.)

ج. استحبابى ندارد.

ج. بايد بعد از مسح سر دوباره پا را مسح کند.

ج. خير، صحيح نيست.