ج. محرمات اعتکاف هر چند روزه را باطل نکند، اعتکاف را باطل مى‌کند بنابر احتياط؛ ولى در غير جماع، ترک احتياط نشود به اين که تمام کند و قضا کند؛ و باطل کردن محرمات در صورتى است که از روى عمد باشد نه سهو و  غفلت، و محرّماتى که جزو محرّمات اعتکاف نيست، ضرر به صحّت اعتکاف نمى‌زند.

ج. به اين معنا است که از اوّل مى‌تواند شرط کند که هر وقت خواست، چه با عروض مانع يا عدم آن از اعتکاف دست بردارد، هر چند در روز سوّم هم باشد.

ج. بايد عنوان مسجد جامع صدق کند.

ج. معامله باطل نيست، ولى حرام است و على الاحوط باطل کننده اعتکاف هم هست؛ به معناى مراعات احتمال صحّت و بطلان هر دو.

ج. بلى، جماع کفاره دارد و کفاره‌اش کفاره ماه رمضان است، اما در ساير محرمات کفاره نيست اگرچه احوط است.

ج. واجب مى‌شود.

ج. در صورت تعدّد مخيّر است در هر يک از آن مساجد اعتکاف نمايد.

ج. انجام غسل در مسجد مانعى ندارد، به شرط آن که مسجد آلوده نشود و فرقى هم بين غسل‌ها نيست، و در صورت لزوم غسل جنابت، اگر خروج از مسجد ممکن است، بيرون مسجد غسل مى‌کند، به تفصيلى که در مقدار زمان و مسجدين و غير آن در جاى خود مذکور است. (به جامع المسائل، ج ٢، ص ۴١ مراجعه شود).

ج. اگر اعتکاف او در رمضان باشد و جماع کند، کفاره ابطال روزه ماه رمضان با کفاره‌ى باطل کردن اعتکاف، جمع و متعدد مى‌شود و کفاره‌ى باطل کردن روزه قضاى رمضان در صورتى است که آن عمل بعد از ظهر باشد.

ج. اعتکاف به نيابت از ميّت صحيح است و صحت آن به نيابت از حى محل تأمل است.