ج. ميزان صدق عرفى هتک است، که بايد اجتناب شود.

ج. نجس و مبطل وضو نيست، مگر با يقين به بول بودن آن يا خروج بول با آن.

ج. چنان چه ذکر شد، ميزان صدق عرفى هتک است، که بايد اجتناب شود.

 ج. اگر اصل خروج آن مشکوک است، اثرى ندارد و اگر رطوبت خارج شده و مشکوک بعد از استبراء باشد پاک است.

ج. خير، کافى نيست و بايد براى نماز، خود را با آب تطهير کنند ـ چنان چه در مسأله‌ى ٧١ رساله بيان شده است ـ و در صورت ناچارى، حکم نمازخواندن با بدن و لباس نجس در حال اضطرار جارى است.

ج. اگر در صحّت آن‌ها زياد شک مى‌کند اعتنا نکند، ولى اگر در اصل تحقّق آن‌ها شک مى‌کند، اگر چند مرتبه اعاده کند، سبب مى‌شود که از اين به بعد غفلت و فراموشى نيايد، و اين مورد از موارد وسواس نيست.

ج. جايز نيست و اضطرارى که به واسطه آن کشف عورت، اجازه داده شده است، فقط در ضرورت‌هايى است که انجام آن منحصر بر کشف عورت است.

ج. بله اگر استبراء از بول کرده باشد، پاک است.

ج. بهتر است متعدد باشند.

ج. استبراء درباره‌ى زنان نيست و سزاوار است که بعد از بول اندکى آرام گيرند و تنحنح نمايند و فرج خود را به طرف عرض، فشار دهند. و تمام رطوبت‌هاى مشتبهى که از آنان خارج مى‌شود، پاک است و نقض کننده طهارت نمى‌باشد.