ج. اگر به گونه‌اى است که آب کشيدن بدن يا لباس يا عوض کردن آن براى بيشتر مردم سخت است، تا وقتى که زخم يا جراحت يا دمل خوب نشده است، مى‌تواند با آن خون نماز بخواند، و اگر طورى است که براى مردم آب کشيدن آن سخت نيست، ولى براى شخص او سخت و مشکل است، صحت نماز با اين لباس يا بدن نيز خالى از وجه نيست؛ و هم چنين است آبى که با خون بيرون آمده يا دوايى که روى زخم گذاشته‌اند نجس شده و در بدن يا لباس او باشد.