١٣١۵. فردى که نماز ميّت برخى اموات را مى‌خوانده است، متوجه مى‌شود نماز ميّت را گاهى اشتباه مى‌خوانده است؛ مثلاً به جاى «اَشْهَدُ اَنَّ محمدا»، «محمدٍ» مى‌خوانده است؛ چه سهوا، چه عمدا. وى احتمال مى‌دهد که چنين اشتباهى را کرده باشد. تکليف چيست؟
ج. اگر به طورى است که اشتباهش را مى‌فهمد و اعاده مى‌کند که مانعى ندارد، و نمازهايى را که احتمال مى‌دهد اين گونه بوده است، حکم به صحت آن‌ها مى‌کند و اگر طورى است که نمى‌تواند بر آن‌ها محافظه کارى بکند، با وجود افرادى که توانايى خواندن نماز ميّت صحيح را دارند، احتياط در ترک است.
