حضرت آیت الله بهجت قدس سره: می خواستیم با کناره گیری از معنویات و دوری از دین، در مادیات پیشرفت و ترقی کنیم؛ بدتر در مادیات هم عقب ماندیم؛ غافل از اینکه شرط رسیدن به مادیات، بی دینی نیست، وگرنه هر فرد بی دینی باید متمول و ثروتمند می بود. پس سعی کنیم خود را به حرام نیندازیم. در محضر بهجت، ج٢، ص۴٠٠ ...

حضرت آیت‌الله بهجت قدس‌سره: مطالعۀ تراجم (زندگی‌نامۀ) علمای سلَف، مانند مطالعۀ کتاب‌های اخلاقیِ معتبر است. وقتی انسان به شرح حال و زندگانی آن‌ها نگاه می‌کند، مثل این است که کتاب اخلاقی درست و معتبر را مطالعه کرده است. آن‌ها زندگی دنیا را چگونه ساده می‌گذراندند و چقدر راحت بودند و چه استفاده‌هایی از ...

حضرت آیت‌الله بهجت قدس‌سره: «هرچه هست، از قامت ناسازِ بی‌اندام ماست!» تا ما ناجور نشویم، آنچه از بالا بر سر ما نازل می‌شود، ناجور نمی‌شود؛ بلکه کاری می‌کنیم که باران رحمت، بر ما نِقمت و عذاب می‌شود! در محضر بهجت، ج٢، ص٢٧٣   ...

حضرت آیت‌الله بهجت قدس‌سره: اگر دین، خدا و شرع نباشد، عقل که هست؛ آیا درست است که سر سفرۀ نعمت‌های الهی بنشینیم و بدتر از چهارپایان به هم رحم نداشته باشیم ... و بااین‌حال خود را اشرف مخلوقات بدانیم؛ یعنی اشرف و برتر از همۀ انسان‌ها کسی است که تیر و تفنگ بیشتر، و چنگ و دندان تیزتر و قوی‌تر داشته باشد...

حضرت آیت‌الله بهجت قدس‌سره:...

حضرت آیت‌الله بهجت قدس‌سره: به خدا پناه می‌بریم از راهی که شرطش پاگذاشتن بر روی حق باشد، به خدا پناه می‌بریم که از راهی برویم که نتوانیم برگردیم! خدا کند اگر دانستیم که نمی‌توانیم برویم و باید برگردیم، برگردیم؛ وگرنه خدا می‌داند که چقدر باید دروغ بگوییم و خطاهای خود را توجیه کنیم؟! ...

حضرت آیت‌الله بهجت قدس‌سره:   قرآن و عترت دوای تمام دردهاست. اگر آنها را کنار بگذاریم، در دنیا از این هم ذلیل‌تر می‌شویم. آیا ذلت از این بیشتر که مسلمانان با این همه قوت و ثروت نوکر کفار هستند و آنها مالک امرشان هستند، یک روز به گرگ پناه می‌بریم و یک روز به روباه! برای اینکه از قرآن و عترت به کلی کن...

حضرت آیت‌الله بهجت قدس‌سره:...

 حضرت آیت‌الله بهجت قدس‌سره: از گناه ما و به‌خاطر اعمال ماست که آن حضرت (امام زمان(عج))، هزار سال در بیابان‌ها دربه‌در و خائف است! در محضر بهجت، ج٢، ص۴۴ ...

حضرت آیت‌الله بهجت قدس‌سره: در حقیقت امام جواد علیه‌السلام در راه علم کشته شد؛ زیرا اگر می‌گفت من عالم نیستم کارش نداشتند. از روی تقیه هم حاضر نبود اظهار کند، ولی مجبورش کردند تا اظهار کرد و جواب داد، و همان اظهار علم و فضل باعث حسد و کینه و دشمنی با او، و سرانجام منجر به قتل او گردید. در حقیقت فضل ...