حضرت آیت‌الله بهجت قدس‌سره: آیا نباید در فکر این باشیم که از کسی که خداوند برای اصلاح جامعه قرار داده بخواهیم که بیاید؟! در محضر بهجت، ج۱، ص۱۰۸ ...

حضرت آیت‌الله بهجت قدس‌سره: آیا می‌توانیم سالم، بار به منزل ببریم و در عین حال به امور مسلمانان و مؤمنین بی‌تفاوت باشیم؟! آیا امکان دارد بدون اهتمام به امور مسلمانان، به مقصود برسیم؟! در محضر بهجت، ج۱، ص۵۱ ...

 حضرت آیت‌الله بهجت قدس‌سره:   تنها انتظار فرج کافی نیست، تهیّأ (آمادگی)، بلکه طاعت و بندگی نیز لازم است، مخصوصاً با توجه به قضایایی که پیش از ظهور امام زمان عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف واقع می‌شود. در محضر بهجت، ج١، ص ١١٩ ...

حضرت آیت‌الله بهجت قدس‌سره: در اوقات گرفتاری و شدت خیلی باید دعای فرج خواند؛ زیرا دعای فرج، دعا برای فرج شخصی است، لذا در هنگام شدت باید به آن ملتزم شد. در محضر بهجت، ج١، ص٣۴٢ ...

حضرت آیت‌الله بهجت قدس‌سره: اگر ما نیز به اندازه توان خود در هدایت مردم تلاش و کوشش کنیم، آیا امکان دارد که مورد عنایت «عینُ الله الناظرة» و امام زمان عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف نباشیم؟! در محضر بهجت، ج١، ص١٠٣ ...

حضرت آیت‌الله بهجت قدس‌سره: اگر ما پیرو علما بودیم، چنین بلاها به سر ما نمی‌آمد، یا اگر می‌آمد مثل جناب میثم[١]، بودیم که هر چه بلا به سرش می‌آمد ایمانش قوی‌تر می‌گردید، بدون اینکه دست از ولایت بردارد. او حاضر نشد که حتی زنده بماند و برای این جهت هم تقیه نکرد!   در محضر بهجت، ج۱، ص۱۴   ١. یکی از یار...

حضرت آیت‌الله بهجت قدس‌سره: نقل کردند: شاه[محمدرضا پهلوی] یک ساعت با کارتر تلفنی صحبت کرد. آیا سخن نوکر با ارباب غیر از فرمان و فرمانبرداری چیز دیگری است؟! ما را در دست کفار ذلیل کردند. عجیب اینکه میان ما رقص و شادی می‌کنند که کار ما بالا گرفته و از رئیس‌جمهور آنها مدال گرفته‌ایم، و یا در فلان مجلس ...

حضرت آیت‌الله بهجت قدس‌سره: تمام شیعیان به منزله‌ی اولاد فاطمه علیهاالسلام هستند، ولی خدا می‌داند که چه کارهایی می‌کنیم که شاید سبب شود آن حضرت از ما و کار ما ناراضی شود. در محضر ، جلد ١، ص١٨٣ ...

حضرت آیت‌الله بهجت قدس‌سره: اگر بفرمایید: به آن حضرت(امام زمان علیه‌السلام)  دسترسی نداریم؟ جواب شما این است که چرا به انجام واجبات و ترک محرمات ملتزم(پایبند) نیستید، و اوبه همین از ما راضی است. در محضر بهجت، ج١، ص٣۶١   ...

حضرت آیت‌الله بهجت قدس‌سره: خدا کند در ما عشقی پیدا شود به مجموع قرآن و عترت، تا اولاً، بتوانیم یگانگی قرآن و عترت و معجون مرکب از آن دو را بیابیم و ثانیاً، در مقام پیروی و عمل، با توجه به آن دو و بر محور آن دو طواف عاشقانه بنماییم و بدانیم که آنها از هر معشوقی بیشتر شایسته‌ی عشق‌ورزی هستند. در محضر...