فقهراً باید بدانیم که خودمان استاد خودمانیم، معلوماتمان را بیاییم نگاه کنیم، مبادا زیر پا مانده باشد. محال است که عبودیت باشد، ترک معصیت باشد، مع‌ذالک انسان بیچاره باشد؛ نداند چه بکند چه نکند، محال است. «مَا خَلَقْتُ الْجِنَّ وَالْإِنْسَ إِلَّا لِيَعْبُدُونِ؛ جن و انس را نيافريدم مگر براى آنكه مرا ع...

حضرت آیت‌الله بهجت قدس‌سره: خوف [هم] مثل سایر مصائب دنیاست؛ آدم یک ماری را میبیند [که] به طرف آدم می‌خواهد بیاید خائف (ترسان است)، می‌شود حقیقی باشد و می‌شود مجازی باشد. [در هر صورت] خائف است. ذنوب(گناهان) هم مثل همان ماری است که می‌خواد نزدیک آدم بیاید؛ آن‌به‌آن (هر لحظه) آدم باید خائف باشد. و خوف ...

حضرت آیت‌الله بهجت قدس‌سره: خوشا به حال کسی که خطای خود را ببیند و به عیب خود توجه داشته باشد و عیوب دیگران را ندیده بگیرد و خود را کامل و بی‌نقص نبیند، بلکه در موارد خطا و اشتباه خود را خطاکار ببیند. در محضر بهجت، ج١، ص٣٠٠ ...

حضرت آیت‌الله بهجت قدس‌سره: اعمال صالحه انسان، اعمال باقیه انسان، فانی نمی‌شود. بدانیم که طاعات، عبادات، مقرّبات، اینها یک چیزی نیست که به‌واسطه اینکه [مثلاً] این اتاق (دنیا) خراب شد، آنها هم از بین بروند؛ [یا اگر] این بدن از روح منفصل شد، آنها هم بروند. آنها باقی و ثابت هستند، بلکه یک صورت معنویه‌ا...

حضرت آیت‌الله بهجت قدس‌سره: نمی‌توانیم اعمال خودمان را از خدا مخفی کنیم؛ او قادر است، ناظر است، علیم است، حکیم است. تا با او نسازیم، کارمان درست نمی‌شود. حالا چه‌کار بکنیم؟ خودمان از خودمان بترسیم، فضلاً از دیگران... بین خودمان و خدایمان در خلَوات، از تضرعات، از انابه و از توبه، و از طلب توبه، طلب ت...

حضرت آیت‌الله بهجت قدس‌سره: انسان گاهی چنان به خود ظلم می‌کند و دست و پای خویش را طوری می‌بندد که هیچ‌کس حتی خودش نمی‌تواند گره‌گشایی کند. انسان می‌تواند در تمام شرایط و ابتلائات، راه مستقیم و صراط بندگی و عبودیت را بپیماید و در نتیجه قرب[الهی] حاصل کند. در محضر بهجت، ج۲، ص۳۴۶ ...

حضرت آیت الله بهجت قدس سره: ما باید باب توجیه خطا و اشتباه را به روی خود ببندیم، و برای هر خطا، زبان به استغفار بگشاییم، و اگر قابل جبران باشد جبران کنیم. در محضر بهجت، ج١، ص٣٠٠ ...

پرسیدم: «سعادت دنیا و آخرت را در چه می‌دانید؟» فرمود: «در اینکه گناه نکنید.» چند دقیقه بعد به امید جواب مفصل‌تری، دوباره سؤالم را تکرار کردم؛ باز فرمود: «که گناه نکنید.» آخرش که داشتم می‌رفتم هم باز پرسیدم؛ گفتم شاید این «که گناه نکنید» از خاطرش رفته باشد. جواب داد: «گناه نکنید»! حرف اول و آخرش همین...

حضرت آیت الله بهجت قدس سره: چقدر انسان مؤمن باید مقید باشد که خلاف یقین مرتکب نشود، حفظ دین، روی آتش راه رفتن، یا آتش در دست گرفتن است!   در محضر بهجت، ج١، ص٢٧۶ ...

حضرت آیت‌الله بهجت قدس‌سره: عملا پیمان ببندیم که در راه خدا باشیم و عزم بر خلاف نداشته باشیم و به گناهان صغیره نزدیک نشویم که اصرارش ما را به کبایر(گناهان کبیره) و همین‌طور تا به مراتب عالیه‌ی خطا و گناه می‌کشاند. در محضر بهجت، ج٢، ص۲۶۴   ...