ج. در فرض مسأله، فروش حسينيه ـ که وقف براى عزادارى بوده است ـ جايز نيست، مگر اين که فعلاً و مَآلاً و مستقلاًّ در جهت وقف قابل استفاده نباشد و از حيّز انتفاع به عنوان حسينيه خارج شده باشد که در اين صورت جايز است بفروشند و وجه آن را به مصرف حسينيه جديد برسانند و نقل اسباب و ظروف و فرش‌هاى آن به حسينيه جديد در اين صورت مانع ندارد، واللّه‌ العالم.