٣٩٠٣. با توجه به اين که گروه‌هاى بسيار زيادى در جهان مشغول تحقيق هستند و نتايج کار خود را دايما اعلام مى‌نمايند و از طرفى افراد اين گروه‌ها ممکن است برخى از لحاظ علمى، برخى از لحاظ اخلاقى و صداقت و برخى از هر دو لحاظ کاملاً قابل تأييد نباشند (به عبارت بهتر هيچ تضمينى نيست که نتيجه‌ى اعلام شده‌ى تحقيق با واقعيات، کاملاً منطبق باشد) و از طرف ديگر هيچ مرجع واحدى در مورد تأييد يا ردّ تحقيقات وجود ندارد يا اگر هم موجود باشد، مدت زيادى طول مى‌کشد که نتيجه‌ى صحيح کار ارايه شود، در چنين شرايطى اگر نتيجه‌ى تحقيقاتى که در رسانه‌ها و مجلات (حتّى معتبر) اعلام مى‌شود با روش‌هاى قبلى ما (که به فايده‌ى کامل و قطعى آن‌ها اطمينان نداريم) مغاير باشد يا مکمّل آن‌ها باشد، وظيفه ما چيست؟ عمل به روش‌هاى قبلى يا جديد؟
ج. بايد احتياط کنيد تا يقين حاصل شود، يا راجح از دو طريق را تشخيص دهيد و به مريض يا ولىّ او اعلام کنيد که مطلب يقينى نيست. بلکه اگر هم يقينى بود، ممکن است تبديل به يقين خلاف شود و ممکن است تخلّف داشته باشد و ما راهى اصلح از اين راه بلد نيستيم و راه ما همين ظنّ است و ظنّ به اين معالجه تعلّق گرفته. از او اجازه بگيريد براى رفع مسؤوليتش از حيث تکليف و ضمان. البته همه اين‌ها در صورتى است که احتمال خطر در ترک معالجه اقوى از احتمال خطر درمعالجه‌ى خاصّه نباشد.
