ج. اگر کسى واجبى را انجام نمى‌دهد و يا معصيتى را به جا مى‌آورد، در صورت تحقق شرايط ذيل بر ديگران واجب است او را امر به معروف و نهى‌ازمنکر نمايند: ١) علم به حکم شرعى؛ ٢) احتمال تأثير؛ ٣) اصرار بر ترک واجب و يا انجام دادن معصيت؛ ۴) عدم مفسده؛ و اگر کسى مستحبى را ترک و يا مکروهى را به جا مى‌آورد، امر به معروف و نهى‌ازمنکر او مستحب است. (مسأله‌ى ١۶٠٨ رساله).