ج. اگر مى‌تواند بايد به پهلوى راست بخوابد و اگر نمى‌تواند بنابر احوط به پهلوى چپ بخوابد؛ و اگر آن هم ممکن نيست به پشت بخوابد به طورى که کف پاهاى او رو به قبله باشد و اگر آن هم ممکن نيست به هر صورتى که ممکن است نماز بخواند، ولى تا حد امکان طورى باشد که نزديک‌تر به نماز کسى که به طورى عادى نماز مى‌خواند باشد وگرنه بايد نزديک‌تر به نماز کسى که ايستاده نماز نمى‌خواند، با رعايت مراتبى که ذکر شد، باشد.

ج. اگر خوف او عقلايى بوده و هيچ راه اطمينان بخشى نداشته، نماز او محکوم به صحت است و احوط اعاده است.

ج. اگر مشقّتِ قابل تحمّل باشد بايد به سمت قبله نماز بخواند.