ج. اشکالى ندارد.

ج. افضل، خشک نکردن است.

ج. اگر مى‌داند که زن، نگاه حرام مى‌کند، در جاى ديگر وضو بگيرد.

ج. اگر به نحو باطل بوده، نماز با آن هم باطل بوده است.

ج. جايز نيست.

ج. هرچند کار حرام کرده، ولى وضوى او صحيح است، و با پشت کردن به او و حفاظ قرار دادن دست‌ها به بدن وضو بگيرد.

ج. بايد به قصد طهارت و وظيفه‌ى فعليّه گرفته شود. هر چند داعى بر اين، با طهارت بودن در وقت نماز باشد.

ج. اگر به قصد آن نماز وضو نگرفته، وضويش صحيح است.

ج. مراد اين است که به مجموع از پايين به بالا و از بالا به پايين قصد وضو کند يا بدون قصد باشد، به خلاف اين‌که آب را از پايين به بالا بريزد، ولى هنگامى که آب به پايين برمى‌گردد قصد وضو کند که صحيح است. چنان‌که در وسيلة النجاة آمده است.

ج. اصلاً قبل از وقت نمى‌توان وضو گرفت مگر به نيّت استحباب يا غايت واجب ديگرى غير از نماز مورد نظر.