ج. شستن بيرون کافى است.

ج. از خونى که در حال مکيدن خارج مى‌شود و هنوز جزو پشه محسوب نمى‌شود، بايد اجتناب نمود. (توضيح کامل در مسأله‌ى ٢٠٩ رساله آمده است.)

ج. تا وقتى علم به نجاست خون پيدا نشود که آيا خون حيوان جهنده است يا خون پشه و امثال آن، محکوم به طهارت است.

ج. در صورتى که پوست روى آن سوراخ شده باشد اگر مقدار زمان زيادى از آن گذشته باشد، به گونه‌اى که عرفا آن را خون نگويند، پاک است و در غير اين صورت نجس محسوب مى‌شود و توضيح بيشتر در مسأله‌ى ١٠۵ و ١٠۶ رساله آمده است.

ج. احوط اجتناب است.