ج. بنابر احتياط واجب، بايد آن قسمت پُر شده را تطهير کرد.

ج. اگر قسمتى از ظاهر آن نجس شده است، آب کشيدن آن مثل بقيه‌ى چيزها است، و امّا اگر با آب نجس خمير کرده‌اند، تطهير آن محلّ اشکال است، مگر به فراگيرى آب مطلق بر جميع اجزاى آن علم حاصل شود.

ج. لازم است آب کشيده شود.

ج. پس از خشک شدن بايد آن‌ها را در آب کر يا جارى قرار داد تا آب به باطن آن‌ها نفوذ کند.

ج. آب کشيدن داخل دهان لازم نيست.

ج. اگر ظاهر آن‌ها نجس شود، به وسيله آب قليل يا فروبردن در آب کر و جارى پاک مى‌شود، و اگر باطن آن‌ها نجس شود ظاهر آن با آب قليل پاک مى‌گردد، ولى باطن آن‌ها پاک نمى‌شود، مگر اين که در کر يا جارى به قدرى بماند که آب به باطن آن‌ها نفوذ کند. (جهت اطلاع بيشتر به مسأله‌ى ١۶۶ رساله رجوع شود.)

ج. در فضاى دهان نيز قابل تطهير است

ج. در فرض سؤال اگر آب مطلق به باطن آن برسد نه آب مضاف، پاک مى‌شود.

ج. نجس است.

ج. بله، با شستن با آب به نحوى که ذکر شد پاک مى‌شود.