١۴٧. اگر انسان از ميّت به زنده رجوع کرد و بعد از احراز اعلميّت مجتهد زنده ديگرى در تمام مسايل به وى رجوع نمود، حال اگر فتواى اين مجتهد سوم، وجوب بقاى بر تقليد اعلم ميّت باشد و فرض کنيم مجتهد ميّت اعلم بوده، آيا بايد به مجتهد ميّت اعلم برگردد يا نه؟  

١۴٨. اگر انسان از مجتهدى تقليد کند و در مسايل مورد ابتلا به فتواى او عمل نمايد، سپس بعد از وفات وى، در تمام مسايل به مجتهد زنده رجوع کند، اما برخى از مسايل را که قبلاً از مجتهد ميّت تقليد و عمل کرده، اينک مورد ابتلا نيست، يعنى موردى براى عمل بر طبق فتواى مجتهد دوم در اين مسايل پيش نيامده، آيا در اين بخش از مسايل مى‌تواند بر تقليد ميّت اوّل باقى بماند؟ با توجّه به اين که مجتهد دوم تقليد را التزام بداند.