ج. نذر زن بدون اجازه‌ى شوهر بنابر احتياط واجب منعقد مى‌شود. بنابراين اگر اداى نذر مقيّد به هفته يا وقت معيّن باشد، بايد به همان عمل کند و اين هم در صورتى است که صيغه‌ى نذر جارى شده باشد.

ج. هر تخلّفى، کفاره‌ى جدايى دارد؛ مگر اين که نذر به نذرهاى متعدّد منحل نشود، مثل نذر بر ترک مطلق يا فعل مطلق نه هر دفعه فعل يا ترک.

ج. جريمه ندارد.

ج. مانعى ندارد، با عدم معلوم بودن مصرف، نذورات مزبور و هدايا صرف ساخت حسينيه و روضه‌خوانى و اطعام دادن بشود، واللّه‌ العالم.

ج. عمل بر طبق نذر واجب است، ولى خود نذر کردن واجب نيست. به مسايل نذر (٢١٢٨ به بعد) در رساله مراجعه شود.

ج. براى نيازهاى مترقّبه در آينده، براى همان محل نگهدارى کنند، مثل تعميرات يا توسعه آن محل و در صورتى که هيچ نيازى به عين يا ماليت آن نباشد، صرف آن در مسجد ديگر يا امامزاده ديگر مانع ندارد.

ج. اگر مى‌داند که تا روز هفتم گوسفند تلف مى‌شود، مانع ندارد.

ج. احتياطا بين سه محل توزيع کند.

ج. مراد از انحلال، سقوط نذر از وجوب عمل به آن است، مثلاً اگر نذر براى ترک مطلق فعلى باشد، با تخلّف از آن کفاره واجب است ولى نذر پس از آن منحل مى‌شود و هم چنين اگر در وقت عمل، کار نذر شده شرعا مرجوح شود، نذر منحلّ مى‌شود و معناى ديگر انحلال نذر، تعدّد واقعى نذر به تعداد دفعات و افراد است، مثل اين که نذر کند هر هفته کارى را انجام دهد و يا به طور مستمر سيگار کشيدن را ترک کند و براى هر دفعه سيگار کشيدن، صدقه بدهد که در اين صورت براى هر تخلّف، کفاره جداگانه لازم است.

ج. اگر غذاى پخته را نذر کرده، بايد آن را بپزد و بدهد.