حضرت آیتالله بهجت قدسسره:
هرکدام در فکر حوایج شخصی خود هستیم، و به فکر آن حضرت (امام زمان علیهالسلام) که نفعش به همه برمیگردد و از اهمّ ضروریات است نیستیم
در محضر بهجت، ج٢، ص٢٧
...
حضرت آیتالله بهجت قدسسره:
افسوس که همه برای برآورده شدن حاجت شخصی خود به مسجد جمکران میروند، و نمیدانند که خود آن حضرت چه التماس دعایی از آنها دارد که برای تعجیل فَرَج او دعا کنند!
در محضر بهجت، ج٢، ص١١٨
...
حضرت آیتالله بهجت قدسسره:
حضرت غائب علیهالسلام دارای بالاترین علوم است، و اسم اعظم بیش از همه در نزد خود آن حضرت است. بااینهمه، به هرکس که در خواب یا بیداری به حضورش مشرف شده، فرموده است: برای من دعا کنید!
در محضر بهجت، ج٢، ص٢٩٩
...
حضرت آیتالله بهجت قدسسره:
رشوهخواری جنایت بزرگی نسبت به ملت و به نسلهای بعد میباشد و در عوض پاداشش هم خیلی بزرگ است! چنانکه رضاخان ایران را به انگلیس فروخت و در عوض شاه ایران شد. و در ترکیه و حجاز نیز اینگونه عمل کردند. به خدا پناه میبریم از ضعف ایمان، خصوصاً از رحم نکردن به اَعْقاب و نسلها...
حضرت آیتالله بهجت قدسسره:
با اینکه به ما نه وحی میشود نه الهام، به آن واسطهای که به او وحی و الهام میشود توجه نمیکنیم؛ در حالی که در تمام گرفتاریها ـ اعم از معنوی و صوری، دنیوی و اُخروی ـ میتوان به آن واسطه فیض (حضرت حجّت علیهالسلام) رجوع کرد.
در محضر بهجت، ج٢، ص٢٧١
...
حضرت آیتالله بهجت قدسسره:
با اینکه ارتباط و وصل با آن حضرت و فرج شخصی، امر اختیاری ما است _ بر خلاف ظهور و فرج عمومی_ بااینحال، چرا به این اهمیت نمیدهیم که چگونه با آن حضرت ارتباط برقرار کنیم؟!
در محضر بهجت، ج٢، ص١٣٤
...
حضرت آیتالله بهجت قدسسره:
خدا میداند در دفتر امام زمان علیهالسلام جزو چه کسانی هستیم! کسی که اعمال بندگان در هر هفته دو روز (روز دوشنبه و پنجشنبه) به او عرضه میشود. همین قدر میدانیم که آن طوری که باید باشیم، نیستیم!
در محضر بهجت، ج٢، ص١٢٠
...
حضرت آیتالله بهجت قدسسره:
اگر دعاهای مقرون(همراه) به اشک داشتیم، پیش میبردیم، و اگر میمردیم و شهید میشدیم، مقصود حاصل میشد. الآن برادران و خواهران مذهبی و دینی ما در فشار و ناراحتی به سر میبرند، و ما اینگونه راحت و بیتفاوت نشستهایم؛ پس اگر روزی ما در فشار و ناراحتی به سر بریم و آنها راحت ب...
حضرت آیتالله بهجت قدسسره:
از گناه ما و بهخاطر اعمال ما است که آن حضرت (حضرت حجت علیهالسلام)، هزار سال در بیابانها دربهدر و خائف است!
در محضر بهجت، ج٢، ص٤٤
...