ج. اگر به نحو صحيح وضو بگيرد، صحيح است.

ج. اظهر عدم بطلان وضو است، اگرچه با غصب کردن کفش، مرتکب گناه شده است.

ج. لازم نيست.

ج. اشکالى ندارد.

ج. فرق نمى‌کند، نسبت به هر سببى که براى او ممکن است.

ج. اگر شاهد حال بر رضايت صاحب آن باشد، اشکال ندارد.

ج. اشکالى ندارد.

ج. مانعى ندارد، فقط بايد مواضع مسح را خشک کند.

ج. بله و معناى استحباب نفسى آن است که وضو به قصد قربت صحيح است، هر چند نيّت هيچ يک از غايات آن را هم نکند، حتى نيّت بودن بر طهارت را.

ج. وضو صحيح است، هر چند مرتکب حرام شده است.