در حال بارگیری...
قرآن مفسر و مُجری می‌خواهد. بعد از وفات پیامبر اکرم صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم حضرت امیر علیه‌السلام قرآن را جمع‌آوری نمود و فرمود: آن‌گونه که نازل شده جمع‌آوری کرده‌ام. گفتند: بگذار و برو! فرمود: حال که قبول نکردید، دیگر این قرآن را نخواهید دید.
خودمان کردیم و خود کرده را علاج نیست. خودمان دست خود را بستیم و اکنون این طرف و آن طرف می‌گردیم که کسی باز کند. آری، تمام اشکالات عالَم قابل حل است، فقط نزاع حق و باطل حل نمی‌شود. حتی اگر که دو قاضی هم در حکم اختلاف داشتند، به جنگ و جدال منتهی نمی‌شود، دستوری در شرع در این زمینه و سایر موارد وجود دارد، که اختلاف را حل می‌کند.
درهرحال، بزرگان ما در برابر فحاشی و ناسزاگویی آنها، فحش و ناسزا و دشنام نداده‌اند؛ با اینکه در قرآن نسبت به گروه باطل فرموده است: «غُلتْ أَیدِیهِمْ»١ و «تَبتْ یدَآ أَبِی لَهَبٍ»٢ و لعن موجود است.٣ عامه با همین فحاشی‌ها چهره شیعه را نزد پیروان خود زشت نشان می‌دهند. گاهی بزرگ خانواده که می‌خواهد از شیعه نام ببرد، طوری اسم می‌برد که اهل خانه متنفر شوند. به خدا پناه می‌بریم که با این‌گونه بدگویی‌ها و بد جلوه‌دادن‌ها ما را فریب بدهند و از حق دور سازند!
