حضرت آیت‌الله بهجت قدس‌سره: بابا! بترس برای دین، بترس برای خدا، افسار خودت را نده به کسی که نمی‌شناسی او را. معیت نکن، کاملاً دور خودت را حفظ کن....

حضرت آیت‌الله بهجت قدس‌سره: اگر یک روز بر ما بگذرد که در آن، کاری را که خداوند متعال، راضی نیست، انجام نداده باشیم، شکر دارد! زمزم عرفان، ص٣۵٨   ...

حضرت آیت‌الله بهجت قدس‌سره:  انسان [باید] خود را در محضر خدا ببیند و خدا را در همۀ احوال، مطلع از خود و در همه‌جا حاضر و بر همۀ کارها و احوال خود ناظر بداند.   خدا می‌داند این حالت مراقبه و توجه، چه تأثیراتی در روح انسان و در تحصیل علم و معرفت دارد. در محضر بهجت، ج١، ص٣٢٩   ...

حضرت آیت‌الله بهجت قدس‌سره: ائمه اطهار  علیهم‌السلام هم ترس از جهنم داشتند و هم طمع به بهشت، ولی عبادت را برای خوف و طمع نمی‌کردند. در محضر بهجت، ج١، ص٢٣ ...

امام صادق علیه‌السلام فرمود: خدای عزوجل به یکی از پیامبرانش وحی فرستاد: ای فرزند آدم! مرا در هنگام خشمت یاد کن تا من نیز تو را در هنگام خشمم یاد کنم و تو را در زمره کسانی که نابودشان می‌سازم، نابود نگردانم و به اینکه من انتقامت را از دشمنت بستانم راضی و خوشنود باش؛ زیرا انتقام‌گیری من برای تو بهتر ا...

امام علی علیه‌السلام: هر کس بین خود و خدایش را اصلاح کند خداوند بین او و مردم را اصلاح خواهد کرد و کسی که امر آخرتش را اصلاح کند خداوند امر دنیایش را برایش به سامان می‌رساند.   وسائل‌الشیعه، ج۱۵، ص۲۹۸ ...

پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم در حدیثی فرمود: خوشا به حال کسی که مشغول‌شدنش به ترس از خدا او را از ترس از مردم باز دارد و خوشا به حال کسی که مشغول‌شدن به عیب خویش او را از توجه به عیب‌های برادران مؤمنش باز دارد.   وسائل‌الشیعه، ج۱۵، ص۲۸۹ ...

«وَ الْمَرْوِیُّ عَنْ ابْنِ‌عَبَّاس قَالَ سَمِعْتُ رَسُولُ اللهِ صلی الله علیه و آله یَقُولُ: عَیْنَانِ لَا تَمَسَّهُمَا النَّارُ؛ عَیْنٌ بَکَتْ مِنْ خَشْیَةِ اللهِ...»...

خوف از خدا و از چیزهایی که برگشت آن به خوف از خدا باشد؛ مانند: خوف از قبر، قیامت، حساب و کتاب، برزخ و دوزخ، نه تنها بد نیست بلکه خود، کمال و منشأ بسیاری از کمالات است. خوف از خدا سه قسم است: قسم اول: خوفی است که از عذاب الهی و شدت آن به هم می‌رسد و آن «خوف عُبّاد و زُهّاد» است. قسم دوم: خوفی است که ...

نشانه های خدا دوستی: اول  آنکه مرگ بر او گوارا باشد، و لیكن این کلیت ندارد. دوم آنکه طالب رضای خدا باشد و هر که دوست خدا باشد، باید ترک معاصی نموده، ملازم طاعت و عبادت گردد و کسالت و بطالت را کنار بگذارد. سوم آنکه پیوسته در یاد خدا و دائم دل او به یاد خدا مشغول باشد. چهارم آن که همیشه زبان او به ذکر...