۴۴٠٣. فردى مالى را به ديگرى صلح کرده است که تمام منافع آن تا زمان حياتش براى صلح کننده باشد و حقّ فسخ نيز داشته باشد و پس از مرگش، آن را خرج نماز و روزه و حجّ براى او کنند. آيا چنين مصالحه‌اى صحيح است؟