٣٧۵. ممکن است برخى افراد هنگام عصبانيت و يا در فشار مشکلات زبان به کفرگويى باز کنند، آيا اين افراد حکم مرتدّ را دارند و آيا سلب اختيار نسبت به اين افراد صادق است يا نه؟ و چنان‌چه بعد از رفع عصبانيت توبه کند مقبول است يا نه؟
ج. واجب است توبه کند و از اين کلمات به زبان نياورد و اگر از حال اختيار خارج شده و چنين کلامى گفته باشد، مرتدّ نيست و بين کفرگويى و سبّ تفاوت است.
