در حال بارگیری...
رجالی از علما را دیده‌ایم که دارای ایمان راسخ و کمالات و درجات والا بودند، و صبر و استقامت و ثبات قدم در ایمان داشتند! به‌گونه‌ای‌که علوّ مقام آنان، به‌هیچ‌وجه با ما قابل قیاس نیست، و اگر برای نسل جدید نقل شود، باور نمی‌کنند. واقعاً درجات و کمالات و مقامات آنها گفتنی نیست، و انسان از گفتن آنها خجالت می‌کشد!
آیا بلاهای دنیوی و مادی بر سر آنها نمی‌آمده؟ چرا، ولی تأثیرش در آنها ضعیف، و در ما قوی است! زیرا ما توجه به خدا و آخرت را خراب کرده‌ایم، و مصداقِ «وَ مَنْ أَعْرَضَ عَن ذِکرِی؛ و هرکس از یاد من رو گرداند» شده‌ایم؛ و آبادی زندگی دنیوی را خواستاریم، که جز رنج و تعب در دنیا و محرومیت از درجات و مقامات و کمالات چیز دیگری عایدمان نمی‌شود، چنان‌که خداوند می‌فرماید: «وَ مَنْ أَعْرَضَ عَنْ ذِكْري فَإِنَّ لَهُ مَعيشَةً ضَنْكاً؛ هرکس از یاد من روگرداند، قطعاً برای او زندگانی سختی خواهد بود».١
اگر از پنجاه تومان دارایی ما یک تومان کم یا گُم شود، غصه می‌خوریم و از آنچه گذشته یا از دست رفته ناراحت می‌شویم!
تفاوت ما و آنها بسیار زیاد است. و عجیب است که این مسئله در مدت کم و کوتاه اتفاق افتاده است، گویا طَفره [جهش] شده است! پس معلوم می‌شود طَفره جایز است و حال اینکه محال است! مقامات و کرامات آنها حکایت از کرامت انبیا و اولیا علیهم‌السلام می‌کرد!
