در خلوتمان با خدا، تضرّعاتمان، توبهمان، نمازهایمان، عباداتمان، مخصوصاً [در] دعای شریف «عَظُمَ الْبَلاءُ وَ بَرِحَ الْخَفَاءُ»۱ اینها را بخوانیم [و] از خدا بخواهیم برساند صاحب کار [حضرت ولیعصر علیهالسلام] را. با او باشیم. از رضای او دور نرویم....
نمیتوانیم اعمال خودمان را از خدا مخفی کنیم؛ [چون] قادر است، ناظر است، علیم است، حکیم است. تا با او نسازیم، کارمان درست نمیشود. حالا چه کار کنیم؟ خودمان از خودمان بترسیم؛ فضلاً۱ از دیگران. چرا؟ به جهت اینکه ما چه میدانیم فردا چه به ما میگویند که ـ در مقابل این عمل شما و این راهی که دارید میروید،...
نوجوانها و جوانها باید ملتفت باشند که همچنانی که خودشان در این سن هستند و روزبهروز به سنّ بالا میروند، علم و ایمانشان هم باید همینجور باشد، مطابق این باشد؛ معلوماتشان، از همان کلاس اولِ علوم دینیه، به بالا برود، ایمانشان ملازم با همین علمشان باشد.
ما مسلمانها، امتیازی از غیر مسلمانها نداریم، ...
واقعاً اگر انسان از صراط مستقیمِ معرفت گم یا منحرف شود، حالش مانند زنبور عسل است که از ملکهاش جدا شده باشد که قرار و آرام ندارد و سرگردان محض است و ناچار باید در سوراخ جانورهای دیگر برود و طعمه این و آن گردد.
در محضر بهجت، ج۱، ص ۲۲۷
...
هرکس به یک کودک ظلم کند، مستحقّ مذمت و ناسزاست و از نظر عقل و عُقلا و وجدان محکوم است، چه رسد به کسی که به نسلهای پیدرپی ظلم کند، چنانکه شیخین راه هدایت را به روی عموم مسلمانان بستند و راه ضلالت را برای همیشه گشودند. ظاهر اسلام و قرآن را حفظ کردند، ولی از باطن و حقیقت آن بهرهبرداری ننمودند....