ج۱. ديه‌ى هر جراحتى را که معيّن است به مضروب مى‌دهند، ولى مقدارى را که از دهندگان مى‌گيرند، بايد احتياطا حاکم صلح بالسّويه يا امر به صلح بالسّويه بين ضاربين کند.

ج۲. همين احتياط به صلح جارى است، در موردى که جماعتى بر جماعتى جنايت متعدد وارد کنند که ديه‌ى هر جنايتى معلوم است ولى ضارب‌ها معين نيستند و در اين موارد تعيين به قرعه هم محتمل است.