ج. احتياطا از حاکم شرع اجازه بگيرند و اين اجازه به طور عام به مقلّدين داده شده است.

ج. در اجازه دهنده، اجتهاد و عادل بودن لازم است و در صرف کننده، مطابقت مصرف با تقليد صحيح لازم است.

ج. مى‌توان ولى احتياطا بايد از حاکم شرع اجازه بگيرد.

ج. اگر مأيوس از شناسايى آنان هستيد مجازيد به قصد وظيفه، به فقرا صدقه دهيد با اجازه‌ى حاکم شرع بنابر احتياط واجب، و بعد اگر صاحبان اصلى پيدا شدند، اگر راضى به صدقه شدند که ذمه‌ى شما برى شده است، و اگر راضى به صدقه نشدند، بايد پول آن‌ها را پرداخت نماييد.